zaterdag 5 oktober 2013

Back home!

De trip zit er weer op. De laatste dag in San Francisco hebben we voornamelijk in Castro verbracht, de wijk waar ons hotel staat. Na een wat minder geslaagde kroegentocht (nergens guiness!) zijn we toch maar weer in onze favoriete rocknroll dive-bar Lucky 13 geland. En natuurlijk werd het gezelliger en later dan gepland. Met als gevold dat het weer eens nachtwerk werd met de koffers pakken. Moe en voldaan zijn we in het vliegtuig in slaap gevallen...
Tijd om de balans op te maken: 
  • Ca 1,20 meter aan CD's gekocht
  • 2600 mijl (4100 km) gereden
  • BC in Canada was mooi, maar ook duur
  • 2,5 week zon en 1 week regen, we mogen niet klagen
  • Portland blijft onze favoriete stad 
  • Nooit meer vergeten de sensorchips van de camera's voor de vakantie te laten reinigen!
  • We gaan zeker nog eens terug naar Olympic Peninsula en natuurlijk Portland! 

maandag 30 september 2013

Folsom Street Fair, een buurtfeestje...

Een streetfair is Engels voor braderie. En dat is precies wat de Folsom Street Fair is, maar dan net ietsjes anders. Met meer bloot, meer leer, meer latex en vooral met veel meer 'kinky'  mensen. Elke jaar, in het laatste weekend van september, komen hier alle freaks, perverts en wat meer uit alle gaten gekropen om een geweldig feestje te bouwen. 


 Dit jaar was het voor de 30e keer en het was superdruk. Drukker zelfs dan enkele jaren geleden toen we hier perongeluk verzeild zijn geraakt. Misschien is het beter om de foto's het verhaal te laten vertellen ;-)


zondag 29 september 2013

San Francisco, dag 2

Vanmorgen de tram gepakt naar het Ferry Building, helemaal aan de andere kant van de stad. Hier is elke zaterdag een geweldige food-market, waar biologische telers, culinaire bedrijfjes en meer hun waren te koop aan bieden. Je komt echt ogen en voor smaak en geur organen te kort. Het zag er echt heerlijk uit allemaal.



Na een lekker broodje verse zalm zijn we aan de lange wandeling terug begonnen. Eerst via Soma, wat staat voor South of Market street. Beetje de buurt verkennen voor morgen...
Daarna naar het Mission District. Een wijk waar we nog nooit eerder zijn geweest. Het staat bekend om zijn prachtige muurschilderingen en vooral Latijns-Amerikaanse cultuur. In sommige straten waan je je echt in San Juan of Havana.

Inmiddels waren we al meer dan 3 uur aan het wandelen en de voetjes begonnen behoorlijk pijn te doen. Tijd voor een biertje!
Na nog een omweg over behoorlijk wat stijle heuvels kwamen we moe en voldaan in ons hotel. Waar we eigenlijk alleen maar tijd hadden om snel wat andere kleren aan te trekken, want we hadden een reservering in een super druk restaurant...
Bij terugkomst heeft Arny toch maar even op google-maps uitgerekend hoeveel we vandaag gelopen hebben. En dat waren toch al gauw meer dan 13 kilometer!



 

zaterdag 28 september 2013

San Francisco, dag 1

Na wederom een leuk ridje door de bergen en heuvels van Noord-California zijn we rond 12 uur aangekomen op onze eindbestemming, San Francisco (SF). Met een kleine omweg via het Charles M. Schulz Museum, de vader van Charlie Brown en Snoopy. 
Ons hotel in SF ligt midden in Castro, de homo wijk van de stad. Caro is zo'n beetje de enige vrouw in het hotel;=) Minder leuk voor Arny, maar des te leuker voor Caro!
Ontzettend veel leuke kroegjes en restaurants op kruipafstand van onze kamer. En Amoeba, de grootste plattenzaak van SF op een half uurtje lopen! Waar we dan ook maar meteen de middag verbracht hebben. Waarna bar er tegenover wat guiness gedronken hebben. S'avonds een waanzinnig lekkere italiaan in het Mission District bezocht. Voor herhaling vatbaar, morgen?



Over de Golden Gate....

donderdag 26 september 2013

Avenue of the Giants

Vandaag hebben we het regenachtige Oregon verruilt voor het zonnige Californie. Alhoewel, dat hopen we dan. Nu schijnt in elk geval de zon, dus dat belooft veel goeds. 
Phillipsville aan de Avenue of the Giants is ons einddoel vandaag. Midden in het Humbold National Forrest. Hier staan nog gigantische reuze bomen die meer dan 1000 jaar oud zijn. De vorige keer zijn we hier door moeten jagen, maar nu hebben we de tijd genomen. En het is echt fantastisch om tussen deze bomen rond te lopen. Je voelt echt nietig en klein. En dan niet alleen qua postuur maar ook als mens. Deze bomen stonden er al toen Columbus Amerika ontdekte, toen Leonardo Da Vinci de Sixtijnse Kapel schilderde en toen Napoleon in Waterloo zijn ondergang tegemoet ging...




Bandon Beach, dag 2

De afgelopen week baalden we flink als we het weerbericht zagen, alleen maar regen en storm. En vandaag zou de ergste dag van allemaal worden. Gelukkig zitten meteorologen en ook wel eens naast. Want het was een prachtige dag. Alleen vanmorgen een buitje en de rest van de dag scheen de zon. Met een prachtige zonsondergang als toetje! Een flinke strandwandeling gemaakt vanmiddag van een paar uur.
Helaas moeten we morgen ons huis op het strand weer verlaten en gaan we op weg naar het zuiden. Naar California...
Weer een lange rit voor de boeg dus. Gelukkig is Arny weer helemaal opgeknapt. We hadden gisteravond heerlijk gegeten in een Italiaans restaurantje. Alleen viel de visschotel van Arny niet helemaal goed. Hij is er behoorlijk ziek van geweest. Maar zoals gezegd, hij is weer beter. Vanavond heeft hij zelfs tot zijn middel in de pacific gestaan tijdens de zonsondergang voor foto's. Was toch wel koud dat water...




woensdag 25 september 2013

Regen, regen, regen

Maar goed dat we richting het zuiden gaan. Want het weer wordt er niet beter op. Een groot deel van de rit naar Bandon Beach aan de kust ging door een grote regenbui. Eenmaal in Bandon aangekomen klaarde het op en scheen het zonnetje zelfs af en toe. Maar de buien bleven komen. Zelfs een behoorlijk stormfront rolde op een gegeven moment op ons af. Best een mooi gezicht vanaf de veranda van ons huisje. Yep we hebben een huisje op het strand. Zie foto hieronder. Met een prachtig uitzicht waar we de komende twee dagen van mogen genieten. Mits het weer wat beter wordt...

 
 

dinsdag 24 september 2013

Silver Falls

Toen we vanochtend in Bend wegreden was het weer redelijk en we hadden goede hoop dat het zo zou blijven. Na een rit van circa 3 uur kwamen we aan bij Silver Falls State Park. Dit gebied staat bekend om de watervallen die in de canyon te vinden zijn. Meer als 10 als we de brochures mogen geloven. North Falls is de eerste en meteen de hoogste. Het wandelpad loopt achter de waterval door, dus je kunt het ook eens van de andere kant bekijken. Op weg naar de 2e waterval begon het ineens gigantisch hard te regenen. Toen we halverwege waren hebben we ons toch maar omgedraaid. We waren al zeiknat en Arny's cameratas begon ook al water door te laten. 
Eenmaal uit de canyon begon het ineens ook nog eens flink mistig te worden. Verder hiken had dus geen zin. Jammer...


Door naar Silverton, het westernstadje waar we vandaag overnachten in een leuke Bed & Breakfast. Het stadje is vooral bekend van Bobbie, The Wonderdog. Een bordercollie die in de jaren 20 tijdens een vakantie van zijn baasjes zoek was geraakt. Zes maanden later, en na een tocht van meer dan 2500 mijlen, heeft hij toch de weg terug naar huis gevonden, dwars door het hele land. Het verhaal is al enkele keren verfilmd. 


maandag 23 september 2013

Een ritje van 9 uur door centraal Oregon

Met pijn in het hart zijn we vertrokken uit Portland. We hadden er zo nog een week kunnen blijven...
Maar helaas, de plicht roept, net als de schone natuur van Oregon. Eind doel van vandaag zouden de Painted Mountains van het John Day National Monument zijn, maar het liep ietsjes anders dan gepland.
Het weer werd namelijk steeds slechter; regenbuien en flinke windstoten. Niet echt fijn weer om in de auto te zitten. Gelukkig brak af en toe de zon toch door en konden we van de prachtige natuur genieten. Mooie bergen, vol met nog mooiere bossen. Maar ook woestijnlandschappen en prachtige canyons. Onze eerste stop was White River Falls een waterval midden in de woestijn. Helaas kon je er slecht bij komen en mocht je alleen vanaf de ravijnrand fotograferen. Daarna ging het door naar Shaniko, een spookdorpje midden in de winderige woestijn van centraal Oregon. 



Rond een uur of drie kwamen we in Mitchell aan, het dorpje waar we zouden overnachten. En hier hadden ze eindelijk een benzinepomp. Want onze Jeep reed zo'n beetje op de laatste dampen in de tank. De hele rit geen tankstation gezien, gelukkig hadden we in Portland vol getankt. 
Mitchel zelf was niet eens de naam dorp waardig. Enkele huisjes, een hotel en een restaurantje wat bovendien gesloten was. We besloten na ons bezoek aan John Day toch maar door te rijden. 
De Painted Hills waren prachtig om te zien, vooral toen heel even de zon doorbrak, toen kwamen de kleuren echt tot leven.
Het waaide echter steeds harden en in de verte kwamen ook al wat stormwolken aan drijven... Veel tijd hadden we dus niet ter plekke. Na een blik op de kaart besloten we door te rijden naar Bend de enige stad van betekenis in deze regio. 
Toen we daar aankwamen, begon het al te schemeren. Op zoek naar een hotel! Niet eenvoudig, veel was al helemaal volgeboekt en de andere waren of te duur of te... tja, hoe zeg je dat? Vies? Smerig?
Uiteindelijk zijn we toch bij McNamins beland. Een bierbrouwer uit Oregon die overal bebouwen opkoopt en ze prachtig ombouwd tot hotel en bierbrouwerij. De locatie in Bend is echt een van de mooiste, het is een oud schoolgebouw. Een kamer hadden ze helaas niet meer maar het meisje achter de balie had schijnbaar medelijden met ons en bood ons The Nunnery aan. Een huisje achter de school waar vroeger de nonnen woonden die hier les gaven. Een heel huisje dus, met maar liefst 4 slaapkamers. Voor 150 dollar! Niet te geloven... Net als de kleuren van de Painted Hills...




zaterdag 21 september 2013

Portland, dag 3

Vandaag zijn we het zuidwesten van Portland gaan verkennen. Het zogenaamde Hawthorne district. De vorige keer zijn we hier snel door heengereden omdat Arny hier een gitaar had besteld. En het viel ons op dat hier veel leuke winkeltjes en restaurants waren. 
Aangezien we hier vanavond toch naar toe moeten vanwege een concert zijn we de wijk wat beter gaan verkennen. Begonnen met Duff's Garage een leuk jaren 50 cafeetje in een oude garage waar echt geweldige bands spelen. Deke Dickerson, die we elk jaar in Las Vegas zien, heeft hier zijn live-album opgenomen.
Daarna Hawthorne afgelopen, langs kleine platenzaakjes, 2e hands kledingwinkels, pubs en nog meer leuks. Gegeten bij een heerlijke en gezonde mexicaan en toen naar het Hawthorne Theatrle waar Hanni El Khatib vanavond speelt. En wij hebben kaartjes! Vreemd genoeg was het niet uitverkocht, terwijl de knul net een optreden heeft verzorgt in de show van David Letterman.
Het zaaltje was een mooi oud theater, zoals de naam al aangeeft, maar helaas was het geluid niet al te best. Behoorlijke galmbak. Na wat zoeken hebben we toch een plek gevonden waar alles redelijk klonk. Caro heeft uiteraard de hele avond staan dansen als een gek. Nu maar hopen dat haar knieen dat fijn vonden...
Op weg terug naar ons hotel zijn we een heuse kroegentocht gaan houden, langs allerlei punk-bars en meer van die leuke etablisementen. Kortom het werd heel laat en heel erg gezellig...









vrijdag 20 september 2013

Portland, dag 2

Zoals we al tig keer eerder gezegd hebben, Portland is geweldig! En een van de redenen blijft dat ze hier geen BTW kennen in Oregon. Je kunt dus heerlijk winkelen hier. Platenzaken in overvloed en over de leuke Betty Page zaak maar te zwijgen. In de beide hebben we behoorlijk leuke dingen gekocht, wat CD's maar vooral ook een leuke jurk voor Caro!

En toen moest de middag nog beginnen! Tijd voor een lekkere lunch en misschien voorzichtig een eerste biertje?

donderdag 19 september 2013

Portland, dag 1

Je hebt van die steden waar je je meteen thuis voelt en je hebt steden waar je thuis komt. Portland is er eentje van de laatste categorie. Williamsburg in Brooklyn en Portland zijn toch echt onze favoriete steden in de USA. Goede platenzaken, geweldige restaurants, goede boekenwinkels en veel gezellige kroegjes. En Portland heeft bovendien als bonus dat ze hier geen BTW kennen! Een winkelparadijs! 
Vandaag dan ook maar meteen wat platenzaakjes in het oosten van de stad verkend. En meteen konden we flink wat titels van ons verlanglijstje afstrepen. Dat beloofd nog wat voor de komende dagen... laten we hopen dat het weer net zo goed blijft als vandaag!


dinsdag 17 september 2013

Hood River

De surf-stad van Oregon ligt nu eens niet aan de zee maar aan de plek waar twee rivieren elkaar kruisen. Namelijk de Columbia en de Hood River. Beiden liggen in een nauwe canyon/valei waar aan de ene kant een zee-klimaat en aan de andere kant een woestijn klimaat heerst en dat zorgt er voor dat het hier altijd waait. Ideaal voor wind-surfers (vroeger) en kite-surfers (nu). En dat betekent voor ons dat het hier goed toeven is met diverse organische pizzaria's en 4 bier-brouwerijen in het stadje Hood River waar we vanavond overnachten. 


 We wilden hier altijd al eens naar toe, maar het ligt net te dicht bij Portland. Maar omdat we een dag eerder vertrokken zijn dan gepland vanuit het Olympic Peninsula hebben we nu eindelijk de kans. Het we hebben er geen spijt van! Alhoewel, Caro morgenvroeg waarschijnlijk wel...
Want ze heeft zich de biertjes in de brouwerijen goed laten smaken!

Oh ja en op weg hierheen hadden we eindelijk eens tijd om wat watervallen te verkennen...



Astoria, Oregon

Een dag eerder dan gepland zijn we aangekomen in Astoria, net over de grens van Washington State naar Oregon. Het ligt aan de monding van de Columbia Rivier, ook wel de Mississippi van het westen genoemd. 
De regen hebben we gelukkig achter ons gelaten en rond middag konden we zelfs genieten van de zon op een terrasje! Goede keuze om eerder naar het zuiden af te reizen.
Astoria is een leuk historisch stadje, met een prachtige brug. En twee bierbrouwerijen. Wat natuurlijk uitnodigd tot een vergelijkingsonderzoek. Bij een kon je overigens lekker eten (we hebben er geluncht) en bij de andere was het bier weer lekkerder. Een onbesliste wedstrijd. Alhoewel, een bierbrouwerijk moet hoofdzakelijk bier brouwen. Sorry, Wet Dog heeft dus verloren...

S'avond voor het eten nog even naar de brug gelopen voor wat foto's bij zonsondergang en daarna heerlijk gegeten bij een pastarestaurant....




maandag 16 september 2013

Hoh Rainforest


Na een lekkere lunch in een restaurantje net op de grens van het indianenreservaat, of zouden we moeten spreken van een weerwolfreservaat (zie 2 posts beneden), zijn we doorgereden naar ons motel voor vandaag. Net buiten Forks. En weer kregen we een gigantische grote suite. Waarschijnlijk had de eigenaar medelijden met ons toen hij ons zo nat geregend aan zijn balie kreeg.

Na droge kleren aangetrokken te hebben, zijn we snel doorgereden naar het Hoh-regenwoud. En het heet niet voor niets regenwoud! Maar het bewolkte weer en de regen hielpen wel mee om mooie foto's te kunnen maken. Je ziet hier echt zoveel kleuren groen, een Ier op St. Patricksday zou er jaloers van worden! 


Het hoogtepunt van de wandeling was de 'Hall of Moss'. Hier was echt alles bedenkt met een dikke laag mos. Het zou zo een locatie voor een film kunnen zijn... oh ja, die zijn hier genoeg opgenomen ;-)






zondag 15 september 2013

Second Beach



Meteen na La Push ligt de parkeerplaats naar het wandelpad naar Second Beach. Volgens vele reisgidsen een van de mooiste plekken om de zonsondergang te zien aan deze kust. Helaas hebben we geen zon gezien gisteren en ook niet echt een zonsopgang vandaag. Wat we wel hebben is regen, mist en een behoorlijk grijze lucht. 



Niet echt de ideale vooruitzichten voor een leuke strandwandeling en vooral niet voor mooie foto's.
Maar niet getreurd, de wandeling naar het strand loopt over een berg en door een prachtig oer-bos. Gigantische bomen en heel veel varens. En op het pad kom je de meest vreemde mensen tegen. Van langbaardige hippies tot jonge surf-babes met een surfplank op hun hoofd (!). 


Eenmaal aangekomen op het strand werd de lucht steeds donkerder en de eerste donderslagen lieten niet erg lang op zich wachten.  Na een half uurtje wandelen voelden we de eerste regendruppels en begon het te bliksemen. We hadden nog niet de camera opgeborgen en onze regencapes uit de tas gevist, of we kregen een gigantische hagelbui over ons heen. En nergens beschutting op dat strand. Een dichtbijzijnde rots bracht uitkomst en bood enige bescherming tegen de harde wind en de hagelstenen.
Gelukkig duurde de hagelbui maar een kwartiertje en ging het daarna over in een fikse regenbui. Tijd om terug te wandelen naar de auto...


Welcome to the Twilight Zone!

Met de Twilight Zone bedoelen we niet die coole jaren 60 griezel-tv-serie. Maar die andere recentere 'griezels'-serie. De Twilight-trilogie...
Aangezien de boeken zich hier afspelen, zijn ook de films hier grotendeels opgenomen. En met 'hier' bedoelen we, Forks, een klein dorpje wat midden in het Olympic National Park ligt. We zouden hier eigenlijk 2 dagen blijven, maar het weer is dermate slecht dat we het bij eentje houden. En bovendien is er dit weekend het jaarlijkse 'Twilight fan-meeting weekend'. Hebben wij weer, en dan zijn we ook nog eens super nat geregend... 

Het hele dorpje is overspoeld met piep-jonge gothic meisjes en wat minder jonge wannabees. En alles wat daarboven zit, tot hoogbejaard toe. Maar voornamelijk van het vrouwelijk geslacht. Arny had al een hekel aan die films, maar nu al helemaal. Je kunt hier echt nergens heen gaan zonder ergens een poster van Edgar, Bella of Jacob de hoofdrolspelers uit de films en boeken te zien:



Gelukkig is er verder genoeg te doen, qua natuur dan. Maar daarover in de volgende twee posts meer... In elk geval moet je de auto in stappen en hard weg rijden! Totdat je nergens meer een bord over vampieren of weerwolven ziet!
Zelfs het locale indianenreservaat probeerd een slaatje te slaan uit de films, omdat een van de hoofdrolspelers,  een indiaan cq weerwolf is. 'Dances with Wolves' lijkt me een betere film qua inspiratie. Tja, maar die is hier niet opgenomen...



Snel terug de auto in en de natuur in... En fuck de regen!