Back in the USA!!

Het was vanmorgen weer een vroegertje en wederom omdat we een veerboot moesten halen. Die overigens helemaal niet zo vroeg ging, maar alle douane formaliteiten om weer terug de USA in te mogen duurden anderhalf uur!

Vanaf Victoria voeren we in anderhalf uur naar Port Angeles, net ten westen van Seattle. 

Vandaar uit ging het verder naar het westen, door de bergen van het Olympic Peninsula (schiereiland). Hier is een beroemde filmserie opgenomen, maar daarover morgen meer ;-)

Helaas is het mooie weer ook voorbij nu we weer in de VS zijn. Koud en mistig. En dat terwijl we vandaag een huisje op het strand van La Push hebben. En dat ligt dan weer in het Olympic National Park. 

Desondanks hebben we twee mooie strandwandelingen gemaakt. Waarbij die op Rialto Beach wel heel bijzonder was door de grote aangespoelde bomen op het strand...

Victoria

Vanochtend begon de dag weer met een veertocht, ditmaal naar Vancouver Island, het grootste eiland voor de Amerikaanse kust. Einddoel was dit keer Victoria, de hoofdstad van Brittish-Colombia. En een van de mooiste steden in Canada. In tegenstelling tot Vancouver was dit ditmaal wel waar. Er staan hier echt prachtige historische gebouwen en het lijkt soms heel erg op London.
In ons hotel kregen we ook nog eens een aangename verrassing. Onze kamer werd kostenloos geupgrade naar een luxe suite met 2 slaapkamers! Zoveel ruimte hadden we in ons appartementje in New York nog niet eens!

De middag hebben we al winkelend verbracht in de leuke straatjes van Victoria. Zelfs chinatown was minder kitscherig dan verwacht. 

Rondom een kleine haven liggen de oude, historische regeringsgebouwen en een groot statisch hotel. Op de kade en omliggende straten staat bij iedere straatlantaarn een straatmuzikant of jongleur. Het is er dan ook gezellig druk. 

Eigenlijk hadden we behoorlijk spijt dat we voor 2 dagen in Vancouver hadden gekozen. Die extra dag hadden we veel liever hier verbracht... Ach ja, wellicht komen we nog eens terug ;-)

Sunshine Coast

Vanochtend om 5 uur opgestaan om het eerste veer te pakken naar het Noorden, de zgn Sunshine Coast. Normaal rij je naar het zuiden om de warmte op te zoeken, maar hier doe je dat naar het noorden. Dit stuk kust ligt nm in de regenschaduw van de bergen op Vancouver-Island en dat zorgt ervoor dat dit stukje Canada meer zonuren kent dan Hawaii!
Ons einddoel was het uiterste noorden en dan met name de plek waar Highway 1, de pacific coast Higway ophoudt. We hebben dan namelijk het hele Amerikaanse deel van deze weg gereden.

Dit betekende wel 2 veertochten die door prachtige fjorden gingen, maar wel het zaakje behoorlijk ophielden. Vooral het 2e veer bij Earls Cove had nogal wat vertraging, die uiteindelijk meer dan anderhalf uur opliep. De rit zelf was een van de mooiere tot nu toe. Dichte bossen met prachtige meertjes werden afgewisseld met bergen en langs de mooiste strandjes aan de kust.

Toen we bij ons einddoel, Lund aankwamen was het kwik inmiddels opgelopen tot 35 graden! Lund is een piepklein vissersdorpje van enkele huizen aan een prachtige baai. Het was er zo mooi en idylisch dat we besloten om ons hotel in Powell River (dat naast een vieze fabriek lag) af te zeggen en een van de laatste kamers in het enige hotel in Lund te boeken. Vanaf ons balkon hadden we een prachtig uitzicht over het haventje. 

Helaas zijn we bij ons dinner aan de waterkant behoorlijk lek gestoken door hele hordes muggen...

Vancouver, dag 2

We zijn nu twee dagen in Vancouver en we weten eigenlijk nog steeds niet of we deze stad wel leuk vinden. Downtown, het deel waar we zitten is op en top Amerikaans. Weinig verschil met New York of Miami. Of het moet de wat opener architektuur zijn. 

Het historische deel, Gastown, waar we vandaag heen zijn gelopen, is wat meer Europa, London en Parijs. Helaas zijn het maar enkele huizenbloks en het merendeel is behoorlijk touristisch. En dus duur. 

Verder zijn hier ontzettend veel Ierse pubs, maar ook heel veel Aziatische restaurants. Soms lijkt wel de helft van de bevolking Aziatisch. En je hoort echt alle talen van de wereld op de straten. Een wereldstad, maar dan niet in de zin van werelds.... Als je begrijpt wat ik bedoel.... zou Olivier B. Bommel zeggen! 

In Canada!

Gisterochtend om 6.30 vetrokken vanuit Winthrop richting de Canadese grens. Een mooie rit langs honderden appelgaarden. Het schijnt dat 80% van alle geconsumeerde appels uit deze streek komen. Vooral in het opkomend zonnetje zag het er schitterend uit.

Na de Canadese grens zaten we al snel in de bergen, helaas niet zo mooi als de geplande rit over de Cascades. Maar het schoot lekker op. Na 6,5 uur in de auto hebben we de bergen verwisseld voor de wolkenkrabbers van Vancouver. Volgens vele een van de mooiste steden in Canada. Het ligt aan drie kanten omringt met water en overal zijn groene bergen. 
Na in ons hotel ingecheckt te hebben door de stad naar Stanley Park gelopen, een fikse wandeling van zo'n 12 kilometer!

In het park, aan het water nog even van een biertje en een mooie zonsondergang genoten en toen weer terug naar de hektiek van de stad. 

Cascades Loop: Winthrop

Vanochtend vertrokken vanuit een mistig Seattle. Helaas bleef de mist het eerste deel van onze rit hangen en hebben we daardoor een van de mooiere stukken moeten missen. We reden door de bergen maar hebben geen berg gezien ;-(

Nouja, tot ongeveer een uur of 11, want toen brak de zon door en bereikte het kwik al snel de beloofde 30+ graden! De temperatuur was bijna ondraaglijk toen we Leavensworth bereikten. Hier dachten we echt door de hitte bevangen te zijn. Want plotseling waren we niet meer in de USA maar in Beieren in Duitsland. Het hele dorp was een exacte kopie van een zuid-Duits ski-oord. Heel absurd, alsof we in een vreemde aflevering van de Twilight Zone waren terecht gekomen. Snel weer de auto in, want Arny was al na 10 minuten aan het jodelen en in het Duits aan het schelden...

De route na Leavensworth zou een van de mooiste in deze staat zijn en gaat dwars door de Cascade's bergen. Helaas kregen we een behoorlijke omleiding voor de kiezen en toen we echter bijna in Winthrop waren waar we zouden overnachten, kregen we allerlei meldingen dat de bergpas na Winthrop gesloten zou zijn. Afgelopen vrijdag heeft hier een noodweer gewoed en de weg schijnt over een lengte van 20 kilometer bedolven te zijn onder een modderlawine. 

Behoorlijk probleem, want vanuit Winthrop zouden we naar Vancouver in Canada rijden, het mooiste stuk van de Cascade's Loop. Helaas, dat gaat dus niet. Blijven er twee opties over, weer het hele stuk terug en dan via Seattle naar Vancouver of vanuit Winthrop naar het noorden en daar via de Canadese Cascades naar Vancouver. Een omweg van zo'n 6 a 7 uur. 

Het laatste gaan we maar doen, want het schijnt echt prachtig te zijn daar in het noorden en zo zien we tenminste nog iets meer van Canada.

Winthrop is overigens een leuk oud western stadje in de bergen. Je verwacht dat John Wayne elk moment de hoek om komt lopen...

Seattle, dag 4

Onze laatste dag in Seattle. Snik... 
En op zoek naar Pioneer Square, en wat denk je? Niet gevonden! Vorige keer zonder problemen, nu dus niet. Niet echt bijzonder, dat plein, maar wel het parkje ernaast. Maar goed, het was lekker weer. Zo'n 28 graden en een leuke wandeling langs prachtige muurschilderingen, de beelden zeggen genoeg...

 

En natuurlijk met de nodige pauzes op diverse terrasjes. Het wordt bijna vervelend!

Gelukkig kwamen we op weg naar ons hotel nog een leuke transvestitenshow tegen...